Woedeuitbarstingen tegen je kinderen als moeder. Niet zo fraai, maar hebben we daar allemaal niet wel eens mee te dealen?

Vorige week las ik een blog op social media over momrage. En ondanks dat ik het bijna niet hardop durf te zeggen, maar ik herkende zoveel in dat stuk! 

Wat is mom-rage?

Kennelijk is er dus een officiële term voor woede-uitbarstingen van moeders. Nu het iets officieels is, lijkt het ineens een stuk normaler. Welke moeder heeft niet wel eens een woede-uitbarsting tegen zijn kinderen. Zo’n moment waarop iets (vaak kleins) de druppel is en je je niet meer kunt inhouden. Dat je er gewoon HE-LE-MAAL klaar mee bent. Met de rommel in huis, met het politieagentje spelen, met zeurende kinderen, met kinderen die niets willen eten of alleen maar willen eten. Ik kan nog wel even doorgaan, maar je begrijpt mijn punt toch? 

Eigenlijk direct na dit moment baal je al van jezelf. Want dit wil je helemaal niet op deze manier. Maar toch gebeurt het soms. Nou en dit is dus mom-rage. Kennelijk lijken we meer op onze pubers en peuter-pubers dan we denken.

Meer weten? Lees dan de hele blog via onderstaande link.